Richting de Amazone

Geslapen als een klein kind wordt Mikey wakker met een dikke vette smile als ik terug denk aan gister. 's Ochtends pak ik een taxi naar het vliegveld. Blijkt er een staking of blokkade te zijn op straat, zie heel veel politie, dus het wordt nog spannend of ik mijn vlucht haal. Uiteindelijk red ik t en vlieg ik naar Rurrenabaque, een plaatsje midden in het Amazone gebied. We vliegen met een piepklein vliegtuigje met totaal 20 personen. De vlucht is een attractie op zich, helder weer, eerst over bergen met besneeuwde toppen en daarna over de jungle. Dan landen we op een piepkleine landingsbaan en dit vliegveld is lachwekkend. Een trappetje om t vliegtuig uit te gaan en een klein huisje, dat is het hele vliegveld, hahaha briljant. Ik ga naar mn hostel en loop een btje rond in het dorpje. Heel veel motoren op straat hier. Hier is duidelijk een ander klimaat want het is behoorlijk warm en vochtig. Ik zie en hoor ineens een fanfare door de straat gaan dus ik besluit te gaan kijken wat er aan de hand is. Eindig ik bij het plaatselijke voetbalstadionnetje, of beter gezegd een heel slecht veld en wat tribunes, grappig om te zien. Dan ga ik ff chillen in een hangmatje in het hostel, eindelijk mn reisverhalen bijwerken. Dan raak ik aan de praat met een NL en Duits meisje, ze vragen of ik mee ga eten. Zij komen net terug van een jungle tour en hun 2 gidsen en een Belg gaan ook mee. Eén van hun gidsen, Niño, is echt een bezienswaardigheid apart. Echt zo'n typische man die je je inbeeldt als je aan een indiaan uit de jungle denkt. Lang haar, zijn gezicht beschilderd en hij heeft de hele tijd een grote prop in zijn mond. Niño zit lekker op coca bladeren te kauwen, de held! We eten lekker bij een lokaal restaurantje en ik hoor zoveel gave verhalen over de jungle, Mikey kan niet wachten tot morgen! Na het eten drinken we nog cocktails in een barretje.