De wedstrijd van mijn leven!

Vandaag is de grote dag, Nederland-Spanje. Ik word wakker met een goed gevoel wat de wedstrijd betreft. We ontbijten in t hostel en ik ben niet te houden, ik wil naar t Oranjeplein! Daar aangekomen is het een heerlijk Nederlands feest, lekker meezingen en hossen. Het is bloedje heet! Wat opvalt is dat er ook heel veel toeristen uit andere landen aanwezig zijn op het plein en dat er veel een oranje shirt dragen. Ik kom Ome Piet Jongeling nog tegen, leuk! De sfeer zit er goed in, Mikey voelt zich opperbest. Dan een paar uur voor de wedstrijd gaan we een Oranje parade doen door de stad. Hoe gaaf! Voorop gaat de Oranje dubbeldekker en daarachter een lange stoet, compleet oranje. De brazilianen staan massaal langs de kant te klappen, zwaaien, dansen en zingen. Deze parade is echt zo gaaf om mee te maken! We komen weer terug bij het plein en daar feesten we nog ff door, wat heerlijk al die feestende, genietende mensen. Dan gaan we in een lange stoet naar t stadion, weer een geweldige tocht. De spanjaarden zijn duidelijk in de minderheid. Bij het stadion komen we Jan van Halst nog tegen. Overal zijn feestjes van groepjes Oranje fans, heerlijk. Dan is het een uur voor de wedstrijd en gaan we het stadion in. Wat bljjkt...... we hebben geweldige plekken. Eerste ring rij 10, bijna helemaal vooraan. Mikey is zo enthousiast en door het dolle heen dat ik spontaan wat dierbaren bel hahaha. Prachtig stadion en bloedje heet want we zitten midden in de zon. We zitten in het vak met veel oranje supporters en de één is nog gekker gekleed dan de ander en de persfotograven nemen vele foto's van ons. Dan komen de spelers het veld op en wij staan zo vooraan dat Cillissen en Krul ons horen en groeten. Dan de wedstrijd...... Nederland speelt afwachtend, vind ik op zich logisch, maar in balbezit ziet Mikey veel te weinig lef. Sneijder mist de eerste grote kans, Mikey wordt gek!!! Dan krijgen we een pingel tegen, neeeeeeee. Dan volgt er een periode waarin ik me groen en geel erger aan de laffe houding van Oranje... maar dan.... vlak voor rust een geweldige kopgoal van Van Persie, Jambek en Mikey worden helemaal gek!!!! In de rust bedenk ik me dat ik al blij ben met een punt. Maar wat er na rust gebeurt kan ik nu (ik schrijf dit 2 dagen later) nog steeds niet bevatten! We vagen Spanje compleet van de mat, Mikey ziet een Robben van een andere planeet spelen, wat een tweede helft, het lijkt wel of ik droom. 5-1.......dat kan helemaal niet. Het had grappig geweest als je het ongeloof in de ogen van Mikey had gezien. Jambek en ik springen elkaar bij elke goal in de armen en worden heeeeeeelllleeeeeemaaal gek! Dit is de meest bijzondere voetbalwedstrijd uit mijn leven, legendarisch om daar bij te mogen zijn! Hier wordt over 50 jaar nog over gesproken. Na afloop staan we nog na te genieten en te juichen en staan we bij een paar interviews en opnames van de NOS. Eenmaal buiten het stadion lopen we in een stoet weer terug naar het Oranjeplein. Deze terugtocht is een soort heldentocht zoals je die in films over vroeger wel ziet hahaha. Alle brazilianen staan langs de kant van de weg, hangen uit ramen en juichen ons toe, dansen, zingen, omhelsen, wat een beleving en passie en vreugde, zo bijzonder! Terug bij het plein dansen we met de Brazilianen, wat een feest! Later kijken we de wedstrijd van Australie tegen Chili in een bar, samen met veel Aussies. Wat een geweldige sfeer hangt hier om ook zo'n wedstrijd te kijken, puur genieten. Na die wedstrijd hebben we toch wel erg honger, sinds het ontbijt hebben we niet meer gegeten en haha we hebben wel wat biertjes genuttigd ondertussen deze hele dag :-) In het luxe heerlijke restaurant waar we belanden hebben ze wifi en als ik dat aanzet op mijn telefoon, ontploft mijn telefoon van de whatsappjes en FB meldingen!!!! Wat blijkt? een foto van Mikey en Jambek circuleert rond op internet, twitter en we zijn een paar keer op TV geweest, hoe vet?! Mikey vol in beeld!!! We staan zelfs op de site van de Daily Mail, hahahaha hoe bizar?!! Het is allemaal net een droom vandaag! Dan gaan we even terug naar t hostel om ff te chillen want dit was me het dagje wel. Onze twee engelse vrienden zijn trouwens ook helemaal door het dolle heen, lyrisch over het spel van Oranje en ze wisten niet wat ze meemaakten met die Oranje parade etc hahaha. 's Nachts gaan we nog op stap en hoe leuk om mee te maken, als de Brazilianen of andere toeristen merken dat je NLer bent dan gaan ze juichen, omhelzen ze je, hahaha wat gaaf! Dit was denk ik wel de mooiste dag van mijn leven!!!