Zaterdag 9 februari

Even een waarschuwing vooraf: degenen die het niet meer aan kunnen horen hoe geweldig ik het heb hier: stop met lezen want dit wordt een euforisch verhaal.... Half zes op en jawel hoor, we kunnen mee met een bus met zn 7en dus helemaal top. Dan als een bezetene je klaar maken, ontbijtje (lees Sultana koekjes) halen en het belangrijkste regelen: drank voor in de bus naar Barranquila. Busrit duurt 2 uur maar vanaf moment 1 in de bus is het feest dus die rit is zo voorbij. Acht uur 's ochtends dus rum o'clock hahahaha! In de bus wordt onze groep nog wat groter, super gezellige mensen. Onderweg wordt t steeds drukker en drukker en in de straten van Barranquilla is het één grote chaos. We worden gedropt vlakbij de parade. Wat een drukte!!! Zeker honderdduizenden mensen hier. Echt iedereen wil ons wat verkopen. Enorm veel politie op de been en door vele locals worden we gewaarschuwd voor zakkenrollers. We staan ff stil en ineens begint er een oude man voor me te knielen en enorm aan mijn been te schudden, ik sta helemaal perplex. De brave borst dacht dat ik op zijn bril was gaan staan hahahaha. De parade is door een kilometerslange straat met talloze tribunes, partytenten etc. We springen onder een partytent en staan ineens midden tussen de locals. Van jong tot oud en allemaal zo enorm vriendelijk! we krijgen van alle kanten drank aangeboden en echt iedereen heeft van die schuimspuitbussen en zakken meel dus we worden continu ondergespoten en gebombadeerd met meel. Als ik had gewild was ik al binnen 5 minuten getrouwd met een local, opa en oma hadden me direct al goedgekeurd hahaha. De parade is in volle gang maar gaat eigenlijk volledig langs ons heen want we staan een btje achterin de tent dus kunnen het niet goed zien. Maar de muziek is heerlijk en het is overal groot feest, iedereen danst, klapt en als toeristen zijn we een attractie voor de locals. Geweldig dit!!! In de parade lopen duizenden en duizenden mensen. Dan wordt Matt, onze Aussie homo ineens gerold... Camera weg... Btje jammer.. Ineens ziet 1 van ons een gaatje en voor ik het door heb zijn we over de hekken gesprongen en staan we dus ineens midden op straat tussen de parade hahahaha. Er volgt een continue stroom van verkleede mensen, praalwagens met danseressen, zijn niet bepaald lelijke meiden die Colombiaanse ;-) met DJ's, bandjes, dansgroepen die lopen over straat en we gaan met alles en iedereen op de foto. Ik voel me door mijn blonde haar net een filmster, want ik word tig keer gevraagd op de foto te gaan met meiden en gillen dat ze van me houden!!! hoe leuk is dit??!!! Heel bizar om mee te maken. Tegen het einde van de parade moeten we terug naar de bus, maar niemand wil weg hahahaha. Dit had ik wel dagen vol kunnen houden, wat een feest! Dan stappen we in de bus en die brengt ons naar een andere plek in de stad waar het feest verder gaat in een soort lolale bar. Het is duidelijk een populaire plek want er is me toch een mensenmassa op straat, niet te geloven! Op elke hoek van de straat wordt gedanst, eten klaar gemaakt en klinkt er heerlijke muziek. We worden weer overal aangeklampt en ondergespoten met schuim en meel. Uiteindelijk weten we onze weg te vinden naar een soort van dansvloer, alhoewel..... De hele stad is één grote dansvloer eigenlijk! In deze tent gaat echt iedereen helemaal los! Een paar lokale meiden gooien me continu vol met whiskey, ik laat het me ook allemaal maar lekker gebeuren ook hahahaha. En wat kunnen die meiden hier dansen oelala das niet goed voor ons mannen pffff hahahaha. Tussendoor eten we wat en drinken en babbelen wat met de locals. Ik heb nog nooit van mijn leven zulke vriendelijke, gastvrije meegemaakt en zo oprecht. Het gevoel dat deze mensen je geven is eigenlijk niet te omschrijven, dat moet je ervaren denk ik. Mensen omhelzen ons en zeggen dat ze zo enorm dankbaar zijn dat we wij in hun land carnaval komen vieren..... Dat voelt zo gek want ik heb dat gevoel juist andersom.... En nee.... dat doen ze echt niet om ons geld afhandig te maken of iets te verkopen, ik krijg juist souvenirs gratis aangeboden, zo gaaf!! Het feest gaat nog uren door en dan komt onze bus ons weer oppikken. Perfect geregelde busrit was dit! ik lig 's nachts in bed en kan moeilijk in slaap komen want deze dag heeft zoveel indruk op me gemaakt! Ik heb t al vaker gezegd maar ik denk niet dat ik me ooit zo gelukkig en dankbaar heb gevoeld dat ik dit allemaal mee mag maken, zou er bijna emo van worden hahaha. Met lichtjaren afstand mijn beste feest ooit en ik kan nou niet bepaald zeggen dat ik nooit een feestje heb in mijn leventje.....Ik schrijf dit verhaal pas drie dagen later omdat ik eerst alles even heb moeten laten bezinken. En ik heb nu nog het idee dat ik het niet goed over kan brengen en de helft vergeten ben hahaha.